چرا رو مُخ ترین بازیگر سریال های کره ای، از بازیگری خداحافظی کرد!؟+عکس و بیوگرافی

جونگ هیوو کیوون: بازیگر کهنه کار ۵۹ ساله از سال ۲۰۱۵ ادعا کرده است که به یک شمن تبدیل شده است.
جونگ به مجله سبک زندگی کره ای “Housewife Life” گفت که او این فراخوان را پذیرفت و در ۱۴ نوامبر تبدیل به یک شمن شد.
در ادامه این مطلب بخش فرهنگ و هنر مجله خبری چشمک در محموعه فیلم و سریال به بیوگرافی جونگ هیوو کیوون خواهیم پرداخت.

بیوگرافی جونگ هیوو کیوون

او گفت: «من از شش کوه، از جمله گیریونگ و تایبک، و رودخانه بکما به عنوان بخشی از فرآیند رسمی دیدن کردم تا خود را به عنوان یک شمن معرفی کنم.
یکی از خبرگزاری ها گفت که یونگ به دلیل علاقه اش به معنویت در میان گروه های تلویزیونی و فیلمبرداری شهرت پیدا کرده است.
مادربزرگ او یک شمن بود.

یونگ که به عنوان یک بازیگر مکمل خوب شهرت دارد، گفت که برایش اهمیتی نمی‌دهد که آیا شمنیستی او به حرفه‌اش لطمه می‌زند، زیرا مصمم به پذیرش معنویت او بود.
مرگ کودکان باعث شد بازیگر تبدیل به شمن شود.
مرگ غم انگیز دو تن از فرزندانش باعث شد جونگ هو کیون بازیگر کهنه کار ۳۰ سال فعالیت خود را رها کند و تبدیل به یک شمن شود.

یونگ با حضور در یک برنامه گفت که این تصمیم را پس از مرگ دختر و پسرش گرفته است.
یونگ در این برنامه گفت: “مادربزرگ من یک شمن بود، بنابراین شنیدم که برخی از اعضای خانواده از “Schamanen-krankheit” رنج می بردند.

«Schamanen-krankheit» به اصطلاح بیماری است که درمان نمی شود مگر اینکه فرد تسخیر شده و تبدیل به شمن شود.
اگر این کار را نکند، معلوم است که به آنها یا اطرافیان آسیب می رساند.

یونگ احساس می کرد که سرنوشت او را بیمار کرده و برای خانواده اش بدبختی آورده است، زیرا او از پیروی از راه مادربزرگ خود امتناع کرده است.
او برای محافظت از خانواده اش در سال ۲۰۱۵ شمن شد.
یونگ گفت: «زندگی یک راز است.
“من هرگز انتظار نداشتم که انرژی معنوی را درک کنم.
” یونگ همچنین فاش کرد که به مدت ۱۶ سال جدا از همسر و فرزندانش زندگی می کند.
آنها برای سلامتی کودکان به ایالات متحده رفتند و تا کنون در آنجا زندگی می کردند.
اعضای خانواده در ابتدا با شنیدن خبر تغییر یونگ شوکه شدند، اما اکنون از او حمایت می کنند.

شمن باوری چیست

شَمَن‌باوری یا شمنیسم (به انگلیسی: Shamanism) نام یک رشته باورهای سنتی در برخی اقوام است.
که از دوران پیش از تاریخ در سراسر جهان وجود داشته‌است.
بر اساس مطالعات میدانی مردم‌نگاری در قرن بیستم، شَمَن‌باوری پدیده‌ای جهان‌شمول به نظر می‌آید که در فرهنگ‌های گوناگون و کاملاً بی‌ارتباط با یکدیگر وجود داشته و امروزه نیز اَشکال جدید آن در بسیاری از فرهنگ‌ها از جمله فرهنگ کشورهای توسعه‌یافته، مشاهده می‌شود.

شَمَن‌باوران معتقدند که به‌وسیلهٔ تماس با ارواح، می‌توان بیماری و رنج افراد را تشخیص داد و درمان کرد یا در افراد ایجاد بیماری و رنج کرد.
از این دیدگاه، شمن‌باوری مانند آیین زار یکی از روش‌های جادوپزشکی است.
توان پیشگویی آینده نیز یکی دیگر از باورها در شمن‌گرایان است.

بزرگان دینی که سنت‌های شمن‌باورانه را می‌شناسند و اجرا می‌کنند شَمَن نامیده می‌شوند.
شَمَن‌ها مدعی هستند که می‌توانند با روح خود به جهان‌های دیگری سفر کرده و با دیگر ارواح تماس بگیرند.
آن‌ها معتقدند که با این کار قادرند میان جهان مادی و جهان روحانی توازن و ارتباط برقرار کنند.

شَمَن‌باوری کهن‌ترین رسوم انسان برای درمان و پزشکی است.
روش‌های شمنی در دوران دیرینه‌سنگی یعنی حدود ۲۵ هزار سال پیش در میان شکارچی_گردآورندگان سیبری و آسیای میانه پدید آمد.
سنت‌های شمنی در میان مردمان گوناگونی از جمله اسکیموها، سرخ‌پوستان، قبایل آفریقا، اقوام ترک‌تبار و مغول حضور دارد.
شَمَن‌باوری یکی از منابع و بسترهای بوداگرایی تبت است.

شمن‌ها می‌توانند چندین نقش را در جامعه ایفا کنند.
از جمله درمان، راهبری قربانیان در مراسم آیینی، حفاظت از رسوم کهن از طریق قصه‌گویی و آوازخوانی و همراهی و راهنمایی روح یک نوزاد به‌دنیا آمده یا یک فرد تازه درگذشته.
در برخی فرهنگ‌ها، شمن نقش رئیس قبیله و روحانی بزرگ را نیز بازی می‌کند.

شمن شدن معمولاً از طریق ادعای برگزیدگی از طریق شنیدن ندای غیبی ارواح، برخورد صاعقه به ایشان در کودکی و بیهوش شدن یا دائم در خلسه فرورفتن صورت می‌گیرد.
بنا بر تحقیقات میرچا الیاده در کتابی از همین محقق با عنوان شَمَنیسم، شمن شدن در اقوام گوناگون به صور مختلفی صورت می‌پذیرد.
در میان بعضی اقوام، شمن مقامی‌ست موروثی، در حالی که در میان بعضی دیگر، شخص برای ارتباط با ارواح باید مدتی را در جنگل و به دور از آدمیان در میان وحوش سپری کند.
بعضی از اقوام هم نشانه‌های بیماری صرع را نشانگر استعداد فرد برای ارتباط با ارواح می‌دانند.